Testo della canzone La Ziatta (La Tieta) di Francesco Guccini
Album: Ritratti (2004)
A la desterà al veint
con un colp al persian
l’è acsé lérgh al sòo let
e i linzòo fradd e grand
tòt dò i oc’ mez e srée
zercherà n’étra man
séinza catér nisun
come aiér, come edman
Al so stér da per lée
l’è un sò amigh da tant’an
ch’a l’ ch’gnass tòtt i sòo quél
fin al pighi dla man;
la scultarà al gnulér
d’un gat vec’ e castrée
ch’a gh’ dòrm inzémma a i znoc
d’invéren tòtt al dé.
Un breviari apugiée
in vatta a la tulatta
e un gaz d’acqua trincée
quand a s’léva la ziatta
Un spec’ vec’ e incrinée
a gh’arcurdarà pian
come al tiemp l’è pasée
come in vulée via i an,
e gl’insaggni dl’etée
per al stridi i s’ sén pérs,
quanti rughi ch’a gh’è
e i oc’ come i én divérs.
L’a gh’ butarà un suris
la purtinéra ed ca’
per l’urgòi cg’ a gh’la lée
perché a gh’ fa béin i fat;
tòtt i dé fér l’istass
ciapér al filibùs
per badér ai tragatt
d’un avuchée née stòff,
cun al quél an andrée
l’aviva fat la stratta”
